Just a little bit late....:)

En zo zit je, (nog steeds) in Chintsa, en herinnerd jezelf eraan dat je toch echt weer es wat moet bloggen....Iets waar je nou niet echt heel veel zin in hebt hier als ik eerlijk ben...Maar goed... er zijn ook sommige moetjes in een vakantie ;)

Moest even checken waar ik gebleven was de vorige keer....en jah....tis idd al wat lang geleden...

Maar, zoals jullie al hadden begrepen op facebook was idd mijn skydive doorgegaan.
Moest snel een backpackers boeken in Plettenberg bay om daar uiteindelijk te springen.
Dus op naar Albergo for backpackers en op naar de receptie om alles te regelen.
Een Noors meisje kreeg dit alles mee en het scheen dat ze al 2 dagen aant wachten was om te kunnen springen!! T weer liet t elke keer niet toe...en er was dus iemand heeeeel erg blij dat t nu wel doorging.
De rest van de avond heerlijk buiten bij de t braaivuur gezeten waar ook een calnifornisch meisje zich bij ons voegde. Ontzettend leuk gekletst!
Volgende morgen om 05:45 al wakker terwijl mn wekker een half uur later pas afging.
Zenuwen denk ik ;)
Want ja, we zouden om 07:15 opgehaald worden....
T noorse meisje, Carmela, had mss 3 uur geslapen en zat er ‘Kak’ bij hahaha.
Even later hoorde we dat t 09:15 werd! Stomverbaasd allebei (welkom in afrika...) en Carmela besloot nog even te gaan slapen. Om 08:15 werd er gebeld en mij verteld dat ze er binnen 5 min zouden zijn.....(!!??) Ik naar boven sjezen om Carmela wakker te maken en hop, 5 min later in de auto, op naar t strand. Hier moesten we eerst 3 springers ophalen die een beachlanding hadden gevraagd. Daarna door naar t vliegveld en wachten....wachten....wachten.....en nog es wachten...op een bus vol met indiers!(ja echt!!) Springen doen ze altijd met 3 pers dus vandaar t wachten aangezien we maar met zn 2en waren.
Toen was t dan eindelijk zover! Een indies jongetje, ik schat een jaar of 10, voegde zich bij ons en na de instructies en t aanjassen van de harnassen gingen we dan eindelijk de lucht in!!
De zenuwen gierden door mn lijf!! Steeds hoger en hoger....maar op een bepaald moment waren ze weg en voelde ik me zwaar relaxed. En daar ging ie dan..naar voren schuifelen, richting open deur, in dat enge kleine vliegtuigje. Ik hing al uit t vliegtuig en mn instructeur zat er nog in. Hoofd achterover op zn schouder richting camera, voeten tegen onderkant van t vliegtuig en harnas stevig vast....3 2 1 GO!
Ik had me dus absoluut niet voorbereid op het gevoel wat komen ging op t moment dat je begint te vallen.... JEZUS!! Die 1e 4 seconden waren een hel!! Ik had t gevoel een bijna dood ervaring te hebben!!! Je valt nl ook niet echt recht t vliegtuig uit....meer koprolachtig...
Maar toen we eenmaal gestabiliseerd waren was t t allervetste wat ik ooit heb gedaan!!! Boh wat een kick!! Echt enorm gaaf! Na het uittrekken van de parachute werd ik toch wel wat misselijk, daar zo hangend in de lucht...Ik mocht m zelfs zelf besturen!! En dat kon mn maag niet echt heel erg waarderen hahaha!!! Rondjes draaien en nog es rondjes draaien...
Eenmaal geland kon ik niet eens op mn benen staan! Helemaal gedesorienteerd.
T gevoel ging ook maar niet weg en ja....ik had diezelfde middag ook nog de bungee gepland.... Dat zag ik dus niet echt zitten...
Waarbij ik dan ook nog eens een ‘slecht nieuws gesprek’ krijg want die instructeur van mij heeft (naar mijn idee) de camera niet op filmen, maar op foto’s maken gezet....dus geen video van mn vrije val!!!! Ik kon wel janken!!!! Hoefde niet te betalen voor de dvd waar dan wel de foto’s op staan, maar dan nog...BALEN!!!!! Vreselijk gewoon!!

Terug bij t backpackers kon ik t niet verkroppen de bungee niet te doen. Ik moest van mezelf want ik wist spijt te krijgen....daarbij kan ik niet terugkomen en zeggen....’nah...toch maar niet gedaan’ (chicken!!)

Dussss....half uur later in de shuttle bus op naar de bungee.
Heb de hele heenweg geen woord kunnen zeggen tegen de chauffeur. BOH ik had zenuwen!!!
Eenmaal aangekomen wederom een harnas aanjassen en een aantal minuten lopen naar de bungee plaats. De brug waar je overheen loopt helpt dan ook niet echt hahaha. Kunt zo zien hoe hoog je zit....
Komt aan op de plek, op van de nerven, om vervolgens een dansje te doen met de medewerkers daar. Hiphop haalt je gedachten wel af van t springen ;)
Zitten, enkels inpakken met kussens en touw, opstaan, 2e check en hoppend naar de afgrond...veeeeel te snel naar mijn mening ;)
Daar sta ik dan...’Niet naar beneden kijken kim, gewoon naar voren’...hart bonkt overuren en de terror is af te lezen van mn gezicht (das te zien op de video ;) )
T enge hieraan is, en dus enger dan de skydive, dat je zelf springen moet...Bij de skydive heb je gewoon geen keus hahaha.
Ze pakken je armen, houden ze omhoog en beginnen meteen met aftellen!!
5 4 3 2 1 BUNGEE!!!
Heel trots, en enigzins zwaar verbaasd over mezelf, ben ik gewoon meteen gesprongen...
T gevoel kwam weer maar voelde stukken beter nu! En de 1e 2 seconden vraag je je echt af waar je in godsnaam mee bezig bent...
Je komt onder aan en wordt direcht naar boven getrokken om dit vervolgens nog een keer of 3 4 te doen.
Een mannetje, hangend aan een touw, op een soort schommeltje daalt naar beneden om je vervolgens weer omhoog te halen met behulp van de mennekes boven op de brug.
Als een klein kind wordt je los gemaakt en dat was de bungee...Serieus aant denken een 2e keer te springen...maar toch maar niet gedaan want t was een duur dagje...
Terug naar Albergo maar weer want de bazbus vertrekt zo weer....
En op de terugweg de chauffer de oren van de kop gepraat! ;)

Ik stap weer in t busje om mn reis te vervolgen naar Jeffrey’s bay.
Totaal niet op de planning, maar de calnifornische meiden, Amrita en Victoria, hebben me overgehaald en god wat was ik er blij om!
Dood moe met een hart wat overuren draait, nog steeds, stap ik de bus uit en ze staan me al op te wachten :)
Super meiden zijn dat! Ik werd alleen maar blijer toen ik zag en hoorde hoe t zat met dit prachtige Cristal Cove :)))
Super accomodatie, een strand op 100 meter afstand, een kamer met zeezicht, het geluid van de zee en eindelijk een avondwandeling aan t strand...want dat kan niet zomaar overal...samen met Sheba, onze guard dog :)
Ze slaapt en verblijft elke dag bij Cristal Cove, heeft haar eigen bank daar en wordt elke avond met een dekentje ingestopt door iedereen die haar lief heeft want ze mag niet naar binnen.
Ze woont aan de overkant, eet daar, maar liefde krijgt ze daar niet... Haar baasjes geven totaal niet om haar...heel vervelend wand ze is een lieverd, maar andere hondjes vind ze niet zo leuk....en jah wat doe je dan...een hondje wat je overal volgt, zelfs naar t restaurant voor ontbijt.
Dus ze gaat gewoon lekker mee :)

Alle drie de was afgegooid bij de wasserette en daarna een stevig ontbijtje gehad bij Nina’s.
Super mooie ‘surfzaak’ waar je heerlijk kon eten!
Na t ontbijt naar t strand gegaan want Amirta wilde meer dan graag surfen.
Wij hebben onze tijd toen even verdaan aan t strand want t was heeeeerlijk weer!!
Daarna gaan shoppen bij Billabong om vervolgens een half uur terug te moeten lopen...
Eten gehaald voor een Braai en eindelijk Ostrich steak gegeten.
Man!! wat is dat lekker vlees!! En super goedkoop!!
Eenmaal thuis aangekomen kwamen we erachter dat vrouwlief van de wasserette een aantal kledingstukken niet in ons tassie gedaan had...Hoop gedoe dus en uiteindelijk blij dat ik nog 2 dagen langer gebleven was, want de meiden gingen voor 1 dag terug naar Storms River om ook de bungee te doen. Op maandag dan eindelijk met veel rompslomp onze kleren terug gekregen...
Zondag was ik alleen en dat vond ik wel erg lekker even. Heerlijke strandwandeling gemaakt, schelpen gezocht (hopelijk krijg ik ze mee) en pizza gegeten en voor de rest echt niets uitgevoerd :) ook wel es lekker!!
Dag erna paardgereden op t strand! Super en te gek! Eindelijk ook een streep door de lijst van mn bucket list! Keihard gegalloppeerd en uiteindelijk 2 blauwe billen eraan overgehouden....(jah....ik heb een knooke vutje ;) )

Maandag middag op naar PE (Port Elizabeth).
Gary, de backpackers owner, bood me aan me te brengen wat wel erg chill was natuurlijk!
Eenmaal aangekomen was t niet je van het... gelukkig maar dat ik had besloten er maar 1 in plaats van 4 dagen te blijven!!
Er bleek geen warm water dus douchen ho maar, de braai bestond uit wat aanmaakhout en was dus vernaggeld, de oven deed t niet want ze hadden daar geen gas, en internet lag eruit ofzoiets...
Ik wist wel dat Amrita en Veronica zouden komen dus nog even wat gelachen en toen naar bed.
De wekker zou om 05:45 gaan maar ik was natuurlijk alweer een half uur voor de wekker wakker...hollikidee...

Hoop gedoe met de bus, want Amrita en Veronica zouden eigenlijk niet mee kunnen omdat ie vol zat (wat dus helemaal niet zo bleek te zijn?!)
Maar alles goed en wel gegaan, en een 5 uur lange busreis voor de boeg naar Chintsa....
De buschauffeur was dit keer indisch en kocht bij het tankstation een enorme hoeveelheid aan brood waar we even helemaal niks van snapte.
Eenmaal verder onderweg bleek dat we langs een van de meest arme gebieden in ZA kwamen.
Hij stopte op een aantal plekken om de mensen daar te voorzien van brood...
Heel indrukwekkend om te zien...Allemaal vrolijke mensen die zo’n honger hadden dat ze t brood direct opaten...
Voelde me echt een ‘ramptoerist’ en dat vond ik echt niet fijn...
Ik had zelf niet echt iets fatsoendelijks dus heb mn rol rijstwafels gedoneerd.
Toen we eenmaal aankwamen in Chintsa heb ik de chauffeur 100 Rand gegeven voor nieuw brood (9 euro ong).

T liet wat op zich wachten en t Chintsa verhaal komt er nog aan...
Had er gewoon de tijd niet voor...

Hier gaat t super en wist al een tijdje geleden dat ik zeker weten terug ga komen....of er wil blijven ;)
Want Afrika...Is echt PRACHTIG!!

Dikke knuffel!!!